Yalnız Şunu Yapsam Yeterdi Hissi

 Yıllardır çalışkan olmaktan yüzlerce metre uzakta bir insan olarak hepimizin yaşadığından emin olduğum bir his var. Baş belası, son günün akıllısı, kaçırdığın dönüşten sonra 'ordan dönecektik kanka' insanı 'yalnız şunu yapsam yeterdi hissi'.

Çalışmanız ve tamamlamanız için aylar olan işiniz için yapmayı planladığınız her şeyi tamamlayamadığınızı fark ettiğiniz ve artık durumu kabullendiğiniz teslim tarihine bir kaç gün kala Gandalf selamı çakar size. Gelmiştir sonunda. Ne yapmanız gerektiğini olanca berrak zihniyle görür ve size söyler. Hem de öyle metotlar bulmuştur ki çalışmanız için, iyi bir sonucu öyle kendinizi zindanlara atmadan da elde edebileceğiniz iyi bir yapma biçimi bulmuştur. Akşamları keyfinizce takılabileceğiniz küçük çaplı bir çalışma planı. En parlak kısmı ise sonunda yeterli bir çalışmaya sahip olabilecek olmanız.

Harika planı size bahşeden bu ilham perisine yalnızca teşekkür etmekle kalmaz aynı zamanda da ağız dolusu küfredersiniz çünkü o dönüşü çoktan kaçırmış, o saçma mesajı çoktan atmış ve öfke anında ne söylememeniz gerekse hepsini söylemişsinizdir. Yani her zaman olduğu gibi son pişmanlık neye yarar adlı şarap kokan yarı açık mekansız ve havasız umutsuzlar kafesi insanlarından olmuş ve önce söylemiş olsaydınız bir milyonluk fikrinizi bir başkası çoktan hayata geçirmiştir.

Bir pencere açıp küçük bir mektup yazmam gerekirse doğru sapaktan dönmesi gereken sizlere ileteceğim tek mesaj şu:

Hangi işi yapman gerekirse gereksin mükemmeli son noktalarda oynayabileceğini lütfen unutma ve her gün mutlaka sor kendine 'yalnız şunu yapsam yeter' dediğin şey ne ve lütfen önce onu yap.

Camı kapatmam gerekiyor hoşça kal.

                                                                     (Son Pişmanlık Neye Yarar Kafesi)